Reis naar Risikesh

Hermien Dalloesingh: Reis naar Risikesh

(29 december 2010)

Schiphol, 27 december 2010. Voor het eerst ga ik alleen op vakantie. Een spannend avontuur, maar ook doodeng. Ik heb een ticket gekocht voor drie weken India. De vlucht voert vanuit Amsterdam naar New Delhi, de hoofdstad van India. Ik ben al eens eerder in India geweest met vriendinnen. Vanaf dat moment heb ik het land in mijn hart gesloten. India heeft mij diep geraakt en iets in mij losgemaakt. Er zijn ervaar ik als thuiskomen en dat voelt heel bijzonder.

Nu ga ik opnieuw naar India, maar ditmaal zal ik alleen gaan. Het wordt een Helende Reis. Ik ga om mijn verdriet een plek te geven en rust te krijgen. Het is mijn wens om enkele dagen in een 'Ashram' door te brengen en er Yoga- en Meditatieles te volgen. Van een mevrouw in Thailand heb ik twee jaar geleden een adres gekregen van een Ashram in Haridwar. Zij was daar geweest en er zeer tevreden over. Het liefst wil ik echter een Ashram dicht bij de Ganges. Een week voor vertrek vind ik er een via internet in Risikesh. Met deze twee adressen op zak land ik na een lange vlucht in New Delhi.

Na twee nachten in Delhi ga ik per taxi op weg naar Haridwar/Risikesh. Een lange rit van ongeveer zes uur. Spannend en tegelijk ook eng. Maar goed, er is geen weg terug. Ik kom aan in Haridwar bij de eerste Ashram. Deze voelt niet zo goed voor mij, dus we rijden door naar Risikesh.

Het wordt al schemerig wanneer ik aankom in Risikesh. De taxichauffeur rijdt weg en ik stap in een klein bootje dat me naar de overkant van de Ganges brengt.

Daar sta ik dan. In the middle of nowhere. Er rijden geen auto's. Ik moet een klein stukje lopen naar de Ashram. Bij de receptie aangekomen, wordt mij verteld dat ik had moeten reserveren voor een kamer. Door de feestdagen zitten ze volgeboekt, mensen zijn van overal ter wereld gekomen om hier te bezinnen.

Even raak ik in paniek. Vervolgens vraag ik opnieuw of ze toch een kamer voor me kunnen regelen. 'Please! Please!!!' Er wordt een telefoontje gepleegd met goed nieuws: er is een kamer voor mij!

Tien dagen blijf ik bij de Ashram. Tien onvergetelijke dagen. Elke dag begin ik met Yoga en Meditatie. Er is een heel progamma waar ik aan kan deelnemen. Genoeg te doen dus. De Ashram is precies zoals ik mij had voorgesteld. Het is overweldigend om hier aanwezig te zijn. Er hangt een goede Energie. Deze plek helpt mij om te helen. Ik huil veel, zonder dat ik echt verdrietig ben.

Ik geniet van alles wat er op mijn pad komt. Ik ontmoet bijzondere mensen, voer fijne gesprekken. Ik was altijd bang om alleen te zijn, maar door deze reis te ondernemen en door te handelen heb ik mijn angsten overwonnen.

Ik heb gewoon mijn gevoel gevolgd en erop vertrouwd dat het goed zou komen. Ik heb geleerd om te vertrouwen dat het goed komt en dat het goed is.

Terug in het vliegtuig overdenk ik hoeveel deze reis mij heeft gegeven. Een gevoel van Vrijheid om te handelen, Innerlijke Rust en Dankbaarheid voor alles wat ik heb en voor wie ik ben. Ik ben teruggekomen met zoveel Energie en Power! Een heel goed gevoel.

En nog steeds gaat er geen dag voorbij zonder dat ik even terugdenk aan deze bijzondere reis.

Ohm Shanti Ohm!!!

Ik hoop dat ik met mijn verhaal ook jou inspireer om iets te doen wat je al heel lang wilde doen. Ga je dromen achterna!

Lieve groet,

Hermien